Over verjaardagen, Van Gogh en inspiratie

Zondag was ik jarig. Voor de teveelste keer, vind ik zelf. En maandag was meneer Katrien jarig. Traditiegetrouw trakteren we onszelf dan op een weekendje vrijaf van het 'echte' leven. Samen weg, dat is nooit voor de teveelste keer.
We dromen dan samen dat we nooit ouder werden dan de dag dat we elkaar voor het eerst kusten. Euh, juist ja, bijna twintig jaar geleden ondertussen. We dromen ook dat alles nog kan. Dat kan ook! En we dromen nieuwe plannen voor het jaar dat komt.
Dit jaar droomden we in Amsterdam. We droomden kilometers lang tot onze voeten brandden. We droomden bij heerlijk eten in een piepklein restaurantje. We droomden bij duizend lichtjes in het donker.
We droomden ook in het Van Gogh museum. We wandelden langs velden in een wereld die meer dan honderd jaar geleden ophield te bestaan. We vermoedden tussen de verf een kunstenaar die probeerde te doen wat hij moest. Ondanks alles.

Overal in het museum hangen quotes van de schilder. Ze leken mij toe te spreken. Het waren stuk voor stuk aanmoedigingen om door te gaan. Om te schrijven. Ondanks twijfel, afleiding en ja, ook een beetje angst #oftochzoiets.
Ik zet mijn favorieten hieronder op een rijtje. In het Engels, omdat dat altijd goed klinkt. Veel uitleg vragen ze niet. Toch?

"The beginning is perhaps more difficult than anything else, but keep heart, it will turn out all right"

"If you hear a voice within you say, 'you cannot paint', then by all means paint and that voice will be silenced."

"I am always doing what I cannot do yet, in order to learn how to do it."

"There may be a great fire in our hearts, yet no one ever comes to warm himself at it, and the passers-by see only a wisp of smoke."

"How difficult it is to be simple."

Al die ideeën neem ik mee in een nieuw jaar. Naast alle andere plannen die broeden in mijn hoofd. Van Gogh heeft de deur terug opengezet. Niet op een kier, maar wagenwijd.

Follow my blog with Bloglovin