21 november 2016

Schrijven: moeten werkt niet #oftochzoiets

Als schrijven even moeilijk gaat.

En toen liep het helemaal mis met mijn schrijfvoornemens. Ik bouwde nochtans een heleboel schrijfverplichtingen in: een cursus, een maand lang elke dag schrijven voor Nanowrimo, wel 6 verschillende nieuwsbrieven die mij op 6 verschillende momenten moeten aanzetten tot schrijven en, euh, deze blog.
Het probleem zit geloof ik in het woord 'verplichtingen' en in overdrijven, dat ook. Ik wil meer doen dan mogelijk is. Want elke dag twee uur schrijven, dat is niet helemaal haalbaar in mijn wereld. Bijgevolg raak ik gefrustreerd. En blokkeer ik uiteindelijk helemaal.
Hoe los ik dat op? Zo misschien?
  1. Ik hoef niet elke dag twee uur te schrijven. Ik zou dat wel willen, maar mijn agenda zegt duidelijk 'nee, no way'. In plaats van niet te schrijven omdat twee uur vrijmaken niet lukt, kan ik maar beter elke dag tien minuutjes aan de slag gaan. En dan één keer in de week een paar schrijfuurtjes in de agenda gooien. 
  2. Ik mag af en toe onzin schrijven. Niet elk woord dat ik op papier zet, moet fantastisch zijn. Nee, integendeel, gewoon maar wat rommelen leidt vaak onbewust ook ergens naartoe. 
  3. Ik schrijf ook als ik niet schrijf. Dat mag ik niet vergeten. Schrijven gebeurt niet alleen als ik voor mijn scherm zit. Schrijven doe ik ook als ik vlak voor het slapengaan zomaar ineens een idee heb. Als ik onderweg naar huis even MOET stoppen om een geniale zin neer te schrijven. Of als iemand iets zegt waardoor in mijn hoofd een heel verhaal ontstaat. 
Voila, dan ga ik nu even bewust niet schrijven. En wie weet schrijf ik dan plots stiekem wél!


Follow my blog with Bloglovin

7 november 2016

Schrijven is lezen: ook als het moet voor school? #50books vraag 45

Verandert de leeslijst voor school je leesgedrag?

Toevallig struikelde ik deze week over de blog van Hendrik-Jan. Hij stelt elke week een vraag over boeken. De vraag van deze week: Ben jij anders gaan lezen door school?
Het korte antwoord: euh, nee. Misschien alleen nog meer?
Iets uitgebreider nu misschien? Ik ben een geboren veellezer. Van zodra ik kon lezen, in het eerste leerjaar dus, zat ik al met leesboekjes op schoot tijdens de rekenles. Met dat rekenen is het trouwens nooit meer goed gekomen. Lezen en schrijven daarentegen loopt soms een beetje uit de hand.
Tijdens mijn lagere schooljaren verslond ik elke kinderboek uit de plaatselijke bibliotheek. Ik was dan ook dolgelukkige toen ik van bibliothecaris Mia ook 'moeilijkere' boeken mocht kiezen. Als puber las ik vaak 's nachts. Tot een uur of drie als het nodig was om een spannende ontknoping te halen. De leeslijst van school was voor mij geen straf, eerder een manier om nieuwe boeken en nieuwe auteurs te leren kennen. Een boekbespreking? Geen probleem. In de klas praten over boeken? Feest! Hoe meer boeken hoe liever.
Een opleiding waarin ik mij op literatuur kon storten lag dan ook voor de hand. Hallo Germaanse letterkunde! Hallo leeslijsten! En daarna ben ik stug blijven doorlezen. Tot er kindjes kwamen. Toen was er plots geen tijd en geen plaats in mijn hoofd om nog veel te lezen.
Ondertussen lees ik weer wat meer. Onder andere door mijn e-reader die ik overal mee naartoe sleep en mijn altijd groeiende leeslijst op Goodreads. Het voelt ook nog altijd als de beste manier om beter te leren schrijven.

Dus ja, ik beken, ik ben een beetje een 'boekennerd'. En jij?


Follow my blog with Bloglovin
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...