23 maart 2016

Soms is schrijven verwerken


Zelf heb ik nog geen woorden. Mijn hoofd loopt over. Mijn hart nog meer. Dankbaarheid overheerst. Dankbaar dat het vliegtuig van mijn liefste net vertrok toen ... Dankbaar dat hij straks terug landt op Schiphol. Dat zijn plek in bed niet leeg blijft. En er zijn tranen. Tranen voor wie minder geluk had gisteren.
Groot meisje schrijft. In stilte. Ze zoekt woorden die haar helpen begrijpen. Troosten. Geruststellen. Ook dat is de kracht van schrijven.




Follow my blog with Bloglovin

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...