Voor mij is schrijven hard werken. Zelftwijfel overwinnen, veel oefenen en belachelijk veel discipline. Het is wroeten, met af en toe een vleugje inspiratie. Het is verschrikkelijk en heerlijk tegelijk. Nu ik er mee begonnen ben, kan ik er niet meer mee stoppen.
Ergens lijkt me dat een goed teken. Een schrijver hoort te worstelen met woorden. Daarom blijf ik mezelf uitdagen om het nog beter te zeggen. Eleganter. Pakkender.
En nee, dat lukt niet altijd. Maar als ik mezelf verplicht te blijven wroeten, vallen de puzzelstukjes uiteindelijk wel in elkaar. Ook al ontbreek er hier en daar eentje ...
Follow my blog with Bloglovin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten