De National Novel Writing Month komt eraan, kortweg NaNoWriMo dus. De National is trouwens eerder International, want tijdens NaNoWriMo schrijven mensen van over de hele wereld als bezetenen aan een verhaal. Het doel? Tijdens de maand november meer dan 50.000 woorden bij elkaar schrijven. Iedereen die daar in slaagt is een winnaar.
Aangezien doorschrijven zo een beetje mijn struikelblok is, leek NaNoWrimo echt iets voor mij. Geen tijd om superkritisch te zijn. Geen tijd om teveel na te denken. Geen tijd om te twijfelen. Gewoon doen. Doorschrijven. En na november is er nog meer dan tijd genoeg om te kijken of er tussen die 50.000 woorden al pareltjes zitten. Tot zover de theorie.
Is het haalbaar om in één maand 50.000 woorden bij elkaar te schrijven? Eerlijk? Ik weet het niet (want dat zijn er dus wel 1.666 per dag!). Maar ik ga mezelf tot het uiterste drijven om zo dicht mogelijk in de buurt te komen. Elk woord dat geschreven geraakt, is beter dan niets.
Volgens de website van NaNoWriMo ben je of een planner of een pantser. Die eerste soort heeft zijn verhaal al volledig in zijn hoofd, een karakterschets van alle personages, steekkaarten van alle scenes in chronologische volgorde ... Dat ben ik dus duidelijk niet. De pantser (ja, van broek) heeft hoogstens wat vage ideeën in zijn hoofd. Dat herken ik wel.
Dat betekent dus dat ik op 1 november voor een gigantisch gapend wit blad zal zitten. Brrr ... eng. Maar wel veel spannender en leuker dan plannen. Want wat ik ook schrijf, het wordt een verrassing. Ook voor mij.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn eventuele voorbereiding. (Niet dus!) En van mijn vorderingen tijdens de maand november.
Follow my blog with Bloglovin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten